نظامیهای امریکا و مستشارهای نظامی امریکایی به شما چه نفعی دارند؟ آقا! اگر این مملکت اشغال امریکاست، پس چرا اینقدر عربده می‏کشید؟! پس چرا اینقدر دم از «ترقی» می‏زنید؟! اگر این مستشارها نوکر شما هستند، پس چرا از اربابها بالاترشان می‏کنید؟! پس چرا از شاه بالاترشان می‏کنید؟! اگر نوکرند، مثل سایر نوکرها با آنها عمل کنید. اگر کارمند شما هستند، مثل سایر ملل که با کارمندانشان عمل می‏کنند، شما هم عمل کنید. اگر مملکت ما اشغال امریکایی است پس بگویید! پس ما را بردارید بریزید بیرون از این مملکت! چه می‏خواهند با ما بکنند؟ این دولت چه می‏گوید به ما؟ این مجلس چه کرد با ما؟ این مجلس غیر قانونی، این مجلس محرَّم[3]این مجلسی که به فتوا و به حکم مراجع تقلید تحریم شده است، این مجلسی که یک وکیلش از ملت نیست، این مجلسی که ـ به ادعا ـ هی می‏گویند ما! ما! هی ما از «انقلاب سفید» آمدیم! آقا کو این «انقلاب سفید»؟! پدر مردم را درآوردند! آقا من مطلعم؛ خدا می‏داند که من رنج می‏برم؛ من مطلعم از این دهات؛ من مطلعم از این شهرستانهای دورافتاده؛ از این قم بدبخت[گریۀ حضار]. من مطلعم از گرسنگی خوردن مردم؛ از وضع زراعت مردم.

 مصونیت مستشارهای امریکایی

برای مستشارها مصونیت می‏گیرید؟! بیچاره وکلا داد زدند آقا از این دوستهای ما بخواهید به ما اینقدر تحمیل نکنند، ما را نفروشید، ما را به صورت مستعمره درنیاورید، کی گوش داد به اینها؟ از «پیمان وین» یک ماده را اصلش ذکر نکرده‏اند! مادۀ 32 ذکر
نشده است. من نمی‏دانم آن ماده چه است؛ من که نمی‏دانم، رئیس مجلس هم نمی‏داند، وکلا هم نمی‏دانند. نمی‏دانند که؛ قبول کردند طرح را! طرح را قبول کردند، طرح را امضا کردند، تصویب کردند اما عده‏ای اقرار کردند که ما اصلاً نمی‏دانیم چیست! آنها هم لابد امضا نکردند، آن عده دیگر بدتر از اینها بودند. یک عده جُهّالند اینها!

رجال سیاسی ما، صاحب‏منصبهای بزرگ ما، رجال سیاسی ما، یکی بعد از دیگری را کنار می‏گذارد! الآن در مملکت ما به دست رجال سیاسی که وطنخواه باشند چیزی نیست. در دست آنها چیزی نیست. ارتش هم بداند، یکی‏تان را بعد از دیگری کنار می‏گذارند. دیگر برای شما آبرو گذاشتند؟ برای نظام شما آبرو گذاشتند که یک سرباز امریکایی بر یک ارتشبد ما مقدم است؟! یک آشپز امریکایی بر یک ارتشبد ما مقدم شد در ایران؟! دیگر برای شما آبرو باقی ماند؟ اگر من بودم استعفا می‏کردم؛ اگر من نظامی بودم استعفا می‏کردم؛ من این ننگ را قبول نمی‏کردم. اگر من وکیل مجلس بودم استعفا می‏کردم.

باید نفوذ ایرانی‏ها قطع بشود! باید مصونیت برای آشپزهای امریکایی، برای مکانیکهای امریکایی، برای اداری امریکایی، اداری و فنی‏اش، مأمورین، کارمندان اداری، کارمندان فنی، برای خانواده‏هایشان مصونیت باشد، لکن آقای قاضی[4]در حبس باشد! آقای اسلامی[5]را با دستبند ببرند این طرف و آن طرف! این خدمتگزارهای اسلام، علمای اسلام در حبس باید باشند، وعاظ اسلام در حبس باید باشند، طرفداران اسلام باید در بندرعباس حبس باشند، برای اینکه اینها طرفدار روحانیت هستند؛ خودشان یا روحانی‏اند یا طرفدار روحانی. تاریخ ایران دست مردم دادند اینها! سند[به]دست دادند که معلوم شد رفاه حال این ملت به این است که قطع نفوذ روحانیین بشود! یعنی چه؟ رفاه حال ملت به این است که قطع ید رسول‏اللّه‏ از این ملت بشود؟! روحانیون خودشان چیزی نیستند که، روحانیون هر چه دارند از رسول‏اللّه‏
است؛ باید قطع ید رسول‏اللّه‏ از این ملت بشود! اینها این را می‏خواهند. این را می‏خواهند تا اسرائیل، به دل راحت، هر کاری اینجا بکند. تا امریکا، به دل راحت، هر کاری می‏خواهد بکند.

تمام گرفتاری ما از امریکاست

4/8/1343

 فریاد مخالفت با اسرائیلای مردم! ای عالَم! بدانید ملت ما مخالف است با پیمان با اسرائیل. این ملت ما نیست؛ این روحانیت ما نیست؛ دین ما اقتضا می‏کند که با دشمن اسلام موافقت نکنیم؛ قرآن ما اقتضا می‏کند که با دشمن اسلام هم‏پیوند نشویم در مقابل صف مسلمین. ما این حرفها را
می‏زنیم؛ ارتجاع است این؟ آقا بیایید، خوب بیایید بنشینید ببینیم کجای این ارتجاع است. شما که دولت، به قول خودتان، مملکت سابقه‏دار دو هزار و پانصد ساله دارید و هی می‏نازید به استخوانهای پوسیده‏ای که رفته‏اند و از بین رفته‏اند، و در مقابل اسلام، می‏خواهید استخوانها را از زیر خاک درآورید، شمایی که اینقدر می‏نازید به این استخوانهای پوسیده و ملت سابقه‏دار کذا و کذا، حالا این آخر عمری آمده‏اید با اسرائیل هم‏پیوند[شده‏اید]؟ در مقابل احکام اسلام، در مقابل مسلمین؟ ما وقتی می‏گوییم که با اسرائیل[هم‏پیمان]نشوید، حالا ما پیوند کردیم با کذا و «جوجو» آمده و چی آورده؟[10]تف بر این منطق! سیاه باد رویتان! ما این حرفها را می‏زنیم؛ کجای این، کجای این کهنه‏پرستی است که مردک می‏گوید کهنه‏پرستی. کجای این کهنه‏پرستی است؟

 26/01/1343

 تأسف بالاتر تسلط اسرائیل و عمال اسرائیل است بر بسیاری از شئون حساس مملکت و قبضه نمودن اقتصادیات آن، به کمک دولت و عمال دستگاه جبار. اسرائیل با دوَل اسلامی در حال جنگ است، و دولت ایران با کمال دوستی با او رفتار می‏کند و همه نحو وسایل تبلیغ و ورود کالاهای آن را فراهم می‏سازد.

من کراراً اعلام خطر کرده‏ام: خطر برای دیانت مقدسه، خطر برای استقلال مملکت،

18/1/43